EIGENWIJS, EIGENWIJZER, EIGENWIJST

Het zat mij natuurlijk toch niet lekker dat het mij niet gelukt was een extra sprongetje in de trainingsafstand te maken. Aangezien ik de rest van de week niet veel tijd had om te trainen, wilde ik woensdag 21 februari wedderom een grensverleggende poging wagen om de rest van de week mijn rust te nemen. Dit keer wilde ik mij niet vastpinnen op een tijd of afstand, maar zou ik wel zien waar en hoever mijn benen mij zouden brengen. Het eerste rondje ging in ieder geval beter en soepeler en uiteindelijk liep ik er nog 2 ingekorte rondjes achteraan, waarvan het laatste rondje echt pijn deed. Het uiteindelijke resultaat: 13,5 kilometer in 1 uur en 17 minuten. Die nacht kon ik maar moeilijk de slaap vatten door een “zeurende rechterknie”. Eigen schuld, dikke bult! Je lesje geleerd, zou je denken, maar na een paar dagen rust op zondagavond 25 februari de schoenen weer aangetrokken om deze poging minimaal te evenaren, maar dan -hopelijk - met minder pijn afloop. Een andere route en een rustiger tempo brachten mij uiteindelijk een afstand van 9,5 kilometer in precies 1 uur tijd, met een mooi gemiddelde hartslag van 150 pm met een maximum van 161. De laatste kilometers kreeg ik echter wel last van een stekende pijn in een spiertje in mijn rechter kuit.
Marathon New York 2007
ATP