NEW YORK, NEW YORK
Donderdag 1 november is de grote dag. Oma Loes was de voorgaande avond al in Oegstgeest geland en brengt ons naar Schiphol, waar wij 3 uur voor vertrek aankomen. Voor ons gevoel zijn wij nog nooit zo op tijd op Schiphol geweest, maar van alle kanten is ons geadviseerd om bij vluchten naar de States niet te marchanderen met inchecktijden. Het inchecken gaat echter zeer soepel en wij houden ruim tijd over om onder genot van een kop koffie en een broodje de nog onbekende deelnemers van het reisgezelschap aan elkaar voor te stellen. De dames plannen direct enkele shoppingmarathons in op de momenten dat de lopers andere verplichtingen hebben.
De vliegreis verloopt uitstekend. Stewardess komt ook uit Oegstgeest en kent Lou en Tanjim en dat levert extra vlieggemak op. Leuke filmpjes gekeken - o.a. Alles is Liefde -een aanrader!! Ook moesten wij een paar customsformulieren invullen voor de douane. Het invullen moest foutloos gebeuren, er mocht niets worden doorgekrast. Vier formuliertjes verder hadden wij het dan toch voor elkaar. Verder was het toch een beetje wennen zo'n vliegtuig vol lopers, toch een ander publiek dan een gemiddelde vlucht naar de zon: In ieder geval qua uiterlijk een extreem hoog percentage Coupe Landmacht, dus mensen die al jaren geen kapper van binnen hebben gezien maar volledig selfsupporting de hand aan zichzelf slaan met een tondeuse.
Aangekomen in de States begon het wachten: Eerst bij de douanecontrole, overigens ook soepeler dan ik had verwacht en vervolgens op transport naar het hotel. Hier begonnen de eerste scheuren in het fundament van reisorganisatie ATP zichtbaar te worden. Meer dan een uur moeten wachten op de bus: Een deel van ons gezelschap hadden we al in de Dodge van een snorder richting Manhattan gestuurd, maar zelf kwamen wij helaas niet sneller weg.
Uiteindelijk zijn wij toch aangekomen in ons hotel op 32nd Street, The Raddisson Martinique on Broadway. Na inchecken en setlle op de kamer en group naar Times Square gelopen om een hapje te gaan eten . Zo'n wandeling onder leiding van New York-kenner puur sang Wim Zwartkruis is een mooie introductie met deze stad voor een New York-virgin. Heerlijk sushi & peking eend gegeten bij Ruby Foo's. Het daarbij geconsumeerde biertje versterkte de vermoeidheid van de dag en het besef dat het al diep in de nacht Nederlandse tijd was.
Het door ATP geplande loopprogramma voor de vrijdagochtend in het Central Park, ter kennismaking met het finishgedeelte van de marathon, hebben wij aan ons voorbij laten gaan. Dat stuk van New York zien wij zondag wel! Na een calorie- en vetrijk ontbijtje bij PaxFood stond voor de mannen het ophalen van de startnummers op het programma en ging voor de dames de eerste shoppingmarathon van start.
Bij de Expohal werd weer eens duidelijk hoe groots opgezet deze marathon is. Duizenden lopers melden zich hier voor het ophalen van startbewijs om zich vervolgens vol in de merchandising te storten. Zelf ook nog een paar NYCM-handschoenen en -pet gekocht van Ascics. Daarna met de taxi naar SoHo voor een drankje in Mercer Kitchen. De dames - moegestreden van het shoppen - sluiten zich hier bij ons aan. Het groeiende groepsgevoel bij Lou, Tanjim, Floor & Indra had inmiddels geleid tot de aanschaf van een "groepszonnenbril" van Gukkie of zoiets. Later trok ieder zijn eigen plan. Wij gingen samen met Tanjim, Andrew en Henk terug naar het hotel. Onderweg kochten wij nog een T-shirt met een afbeelding van Ché Gevara voor Pepijn bij een straatventer die een connaisseur bleek te zijn alles van het Nederlands voetbal. Terug in het hotel gingen de mannen rusten en de vrouwen verder met shoppen.
Die avond gezellig gegeten in bij Balthzar in SoHo. De Chef's steak was hudge maar voortreffelijk evenals de slakken vooraf. In ieder geval genoeg calorieën gebufferd voor de Friendship Run die wij de zaterdagochtend gaan lopen.
Zaterdagochtend op tijd op voor de FriendshipRun die om 09:00 uur vanaf het gebouw van de Verenigde Naties van start zal gaan. Verzamelen met de lopers van ATP in de lobby van het hotel en daarna lopen wij met z'n allen achter Marti ten Kate aan naar de start. Leuke loop, leuke sfeer, veel lopers zijn nationaal gekleed. Indrukwekkend is de enorme stoet lopers die je voor je ziet op 6th Avenue. De supporters komen net te laat. Als zij bij 54th Street aankomen zijn wij al gefinished. Mag de pret niet drukken. Wij doen een poging om met de gehele groep van 15 personen ergens te gaan brunchen, maar wij zijn niet de enige die na de Friendship Run een hapje willen eten. Wonder boven wonder lukte het toch bij een joodse lunchroom waar de gebakken eieren snotterig waren en het spek vet en overdadig. De bijna aaneengeschoven tafeltjes waren helaas wel verdeeld over 3 wijken, wat de bediening van de groep onnodig gecompliceerd maakte voor ons als voor de zenuwachtige obers. Hierna een kleine peptalk van trainer Henk voor de lopers in de lobby van het Warwick, waarna de mannen weer gingen rusten en de vrouwen shoppen.
Heerlijk op de kamer gerelaxed. Lekker in bad met een boek en een colaatje in een warm bad: Lekker voor de spieren. 's Avonds gingen Tanjim en Lou lekker uit eten terwijl ik samen met Andrew en Henk in het restaurant van het hotel een vol bord met koolhydraten naar binnen slurpten. Daarna weer snel naar de kamer om bijtijds de ogen te sluiten, want zondagochtend moesten we vroeg op. De rust werd even verstoord door een telefoontje van de lobby van het hotel die "at my first convenience"mijn creditcard wilden zien omdat ik de bon in het restaurant had getekend en zij geen cardgegevens op mijn kamernummer hadden. Toen een halfuurtje later weer de telefoon ging bleek "at your first convenience, please sir" z'n New Yorks "immediately asshole" te betekenen, zodat ik per direct stampvoetend en briesend, in shorts en op blote voeten naar beneden snelde met mijn creditcard. Het liefste had ik 'm iemand laten opeten, maar ja, veel haalt al die negatieve energie niet uit in New York. Daarna viel ik toch redelijk snel in slaap, klaar voor de grote dag.
Ik weet niet meer hoe vroeg ik de volgende ochtend op moest, maar vroeg was het! Gelukkig was die nacht de wintertijd ingegaan in New York, waardoor ieder een uur langer van z'n nachtrust had kunnen genieten. Opstaan, douchen, snel aankleden in loopspullen & oude vodden, wat spullen pakken en naar de lobby. In de lobby was iedereen al van de partij, gekleed in oude kleding. Wim had voor de gelegenheid een prachtig rood-roze chinees vest gekocht met een zilverkleurige afbeelding van een tijger. Tanjim had voor de lopers van het Radisson een tas vol donuts, broodjes en energydrank geregeld, dus wij konden in de bus naar Staten Island rustig ontbijten.
De vliegreis verloopt uitstekend. Stewardess komt ook uit Oegstgeest en kent Lou en Tanjim en dat levert extra vlieggemak op. Leuke filmpjes gekeken - o.a. Alles is Liefde -een aanrader!! Ook moesten wij een paar customsformulieren invullen voor de douane. Het invullen moest foutloos gebeuren, er mocht niets worden doorgekrast. Vier formuliertjes verder hadden wij het dan toch voor elkaar. Verder was het toch een beetje wennen zo'n vliegtuig vol lopers, toch een ander publiek dan een gemiddelde vlucht naar de zon: In ieder geval qua uiterlijk een extreem hoog percentage Coupe Landmacht, dus mensen die al jaren geen kapper van binnen hebben gezien maar volledig selfsupporting de hand aan zichzelf slaan met een tondeuse.
Aangekomen in de States begon het wachten: Eerst bij de douanecontrole, overigens ook soepeler dan ik had verwacht en vervolgens op transport naar het hotel. Hier begonnen de eerste scheuren in het fundament van reisorganisatie ATP zichtbaar te worden. Meer dan een uur moeten wachten op de bus: Een deel van ons gezelschap hadden we al in de Dodge van een snorder richting Manhattan gestuurd, maar zelf kwamen wij helaas niet sneller weg.
Uiteindelijk zijn wij toch aangekomen in ons hotel op 32nd Street, The Raddisson Martinique on Broadway. Na inchecken en setlle op de kamer en group naar Times Square gelopen om een hapje te gaan eten . Zo'n wandeling onder leiding van New York-kenner puur sang Wim Zwartkruis is een mooie introductie met deze stad voor een New York-virgin. Heerlijk sushi & peking eend gegeten bij Ruby Foo's. Het daarbij geconsumeerde biertje versterkte de vermoeidheid van de dag en het besef dat het al diep in de nacht Nederlandse tijd was.
Het door ATP geplande loopprogramma voor de vrijdagochtend in het Central Park, ter kennismaking met het finishgedeelte van de marathon, hebben wij aan ons voorbij laten gaan. Dat stuk van New York zien wij zondag wel! Na een calorie- en vetrijk ontbijtje bij PaxFood stond voor de mannen het ophalen van de startnummers op het programma en ging voor de dames de eerste shoppingmarathon van start.
Bij de Expohal werd weer eens duidelijk hoe groots opgezet deze marathon is. Duizenden lopers melden zich hier voor het ophalen van startbewijs om zich vervolgens vol in de merchandising te storten. Zelf ook nog een paar NYCM-handschoenen en -pet gekocht van Ascics. Daarna met de taxi naar SoHo voor een drankje in Mercer Kitchen. De dames - moegestreden van het shoppen - sluiten zich hier bij ons aan. Het groeiende groepsgevoel bij Lou, Tanjim, Floor & Indra had inmiddels geleid tot de aanschaf van een "groepszonnenbril" van Gukkie of zoiets. Later trok ieder zijn eigen plan. Wij gingen samen met Tanjim, Andrew en Henk terug naar het hotel. Onderweg kochten wij nog een T-shirt met een afbeelding van Ché Gevara voor Pepijn bij een straatventer die een connaisseur bleek te zijn alles van het Nederlands voetbal. Terug in het hotel gingen de mannen rusten en de vrouwen verder met shoppen.Die avond gezellig gegeten in bij Balthzar in SoHo. De Chef's steak was hudge maar voortreffelijk evenals de slakken vooraf. In ieder geval genoeg calorieën gebufferd voor de Friendship Run die wij de zaterdagochtend gaan lopen.
Zaterdagochtend op tijd op voor de FriendshipRun die om 09:00 uur vanaf het gebouw van de Verenigde Naties van start zal gaan. Verzamelen met de lopers van ATP in de lobby van het hotel en daarna lopen wij met z'n allen achter Marti ten Kate aan naar de start. Leuke loop, leuke sfeer, veel lopers zijn nationaal gekleed. Indrukwekkend is de enorme stoet lopers die je voor je ziet op 6th Avenue. De supporters komen net te laat. Als zij bij 54th Street aankomen zijn wij al gefinished. Mag de pret niet drukken. Wij doen een poging om met de gehele groep van 15 personen ergens te gaan brunchen, maar wij zijn niet de enige die na de Friendship Run een hapje willen eten. Wonder boven wonder lukte het toch bij een joodse lunchroom waar de gebakken eieren snotterig waren en het spek vet en overdadig. De bijna aaneengeschoven tafeltjes waren helaas wel verdeeld over 3 wijken, wat de bediening van de groep onnodig gecompliceerd maakte voor ons als voor de zenuwachtige obers. Hierna een kleine peptalk van trainer Henk voor de lopers in de lobby van het Warwick, waarna de mannen weer gingen rusten en de vrouwen shoppen.
Heerlijk op de kamer gerelaxed. Lekker in bad met een boek en een colaatje in een warm bad: Lekker voor de spieren. 's Avonds gingen Tanjim en Lou lekker uit eten terwijl ik samen met Andrew en Henk in het restaurant van het hotel een vol bord met koolhydraten naar binnen slurpten. Daarna weer snel naar de kamer om bijtijds de ogen te sluiten, want zondagochtend moesten we vroeg op. De rust werd even verstoord door een telefoontje van de lobby van het hotel die "at my first convenience"mijn creditcard wilden zien omdat ik de bon in het restaurant had getekend en zij geen cardgegevens op mijn kamernummer hadden. Toen een halfuurtje later weer de telefoon ging bleek "at your first convenience, please sir" z'n New Yorks "immediately asshole" te betekenen, zodat ik per direct stampvoetend en briesend, in shorts en op blote voeten naar beneden snelde met mijn creditcard. Het liefste had ik 'm iemand laten opeten, maar ja, veel haalt al die negatieve energie niet uit in New York. Daarna viel ik toch redelijk snel in slaap, klaar voor de grote dag.
Ik weet niet meer hoe vroeg ik de volgende ochtend op moest, maar vroeg was het! Gelukkig was die nacht de wintertijd ingegaan in New York, waardoor ieder een uur langer van z'n nachtrust had kunnen genieten. Opstaan, douchen, snel aankleden in loopspullen & oude vodden, wat spullen pakken en naar de lobby. In de lobby was iedereen al van de partij, gekleed in oude kleding. Wim had voor de gelegenheid een prachtig rood-roze chinees vest gekocht met een zilverkleurige afbeelding van een tijger. Tanjim had voor de lopers van het Radisson een tas vol donuts, broodjes en energydrank geregeld, dus wij konden in de bus naar Staten Island rustig ontbijten.
posted by Marathon Man at 10:42 am
0 comments
