WEEKENDJE WEG

Vorig weekend niet gelopen: Met Marilou een heerlijk weekendje weggeweest. Vrijdagmiddag eerst Pepijn gedropt bij opa en oma in Roosendaal en toen -met veel fileleed onderweg - doorgereden naar de historische domstad Aken waar de restanten van Karel de Grote liggen opgebaard. Tegen negenen waren wij eindelijk gearriveerd in het Quellenhof en na het inchecken kon het relaxen beginnen met champagne en een diner in restaurant "La Brasserie" van het hotel.

De zaterdag uitgebreid geshopt en hoewel Aken niet een echte winkelstad is, hebben we het lang volgehouden en een groot aantal kilometers door de stad afgelegd; al met al een complete work-out. Tegen het einde van de middag -terug in het hotel- even ontspannen in het zwemdbad van het aan het hotel verbonden Royal Spa en direct een paar behandelingen voor de volgende dag besproken: Voor mij een pedicure en rugmassage; leek mij nuttige behandelingen in het kader van alle loopactiviteiten. Zaterdagavond gedineerd bij Reuters House in de Pontstrasse, een aanrader voor bezoekers van deze stad: De risotto met wolfsbaars, scampi's en austernpilz(Hongaarse paddestoelen hebben wij ons laten vertellen) smaakte ons voortreffelijk, terwijl wij op het terras(je) van onder onze parasol met terrasheater konden kijken hoe de Akenaren zich hadden uitgedost voor een night on the town en zich tussen de buien door van stube naar stube snelden.

Zondag konden we het rustig aan doen. Het uitchecken hoefde pas om 15.00 uur. Eerst rustig ontbijten, boekje lezen en laten verwennen in het Spa. 's Middags naar het Ludwig Forum om nog een cultureel tintje te geven aan deze stedentrip. Zelfs nog een kunstwerkje aangeschaft, een lichtobject met de titel "Glück". Toen was het helaas al weer tijd om de terugreis naar Nederland in te zetten.

SOMS LOOPT 'T EN SOMS NIET

Ja zo simpel is het met lopen: Soms loopt 't en soms niet. Zondag wilde ik na een gezellige vaderdag als afsluiting een rondje lopen, maar het kwam er niet meer van. Dan loop je gewoon niet. De volgende avond wel gelopen, maar toen liep het duidelijk niet! Ik was de straat nog niet uit of ik merkte op dat ik mijn horloge was vergeten. Dit maakt an sich niets uit, want ik wil toch op gevoel lopen, maar toch voelt het lopen zonder tijd erg naakt en dat is bijzonder voor iemand die in het dagelijks leven nooit een horloge draagt. Na 1 kilometer moest ik een boom opzoeken voor een plaspauze; geen ramp zul je zeggen, maar ik was wel meteen goed uit mijn ritme. Daarna zat mijn gordel met drinkflesjes niet lekker en dat gevoel is niet meer weg gegaan; ook een teken dat het niet lekker loopt. Bij de appartementen met uitzicht op de vogelwijkspeeltuin nam ik het schelpenpad; ik dacht elk stukje minder harde ondergrond is meegenomen (pad is volgens mij niet meer dan 40 meter lang). Natuurlijk kreeg ik het voor elkaar om een stukje schelp in mijn schoen te krijgen en ik moest stoppen om het eruit te halen. Schoen uit, schoen aan en weer verder; zit mijn veter niet goed en tikt heel iritant met het uiteinde tegen de binnenkant van mijn linkerenkel; weer stoppen, veter goed doen, verder, veter zit nog niet goed, weer stoppen... gek werd ik ervan! Na 4 kilometer begonnen mijn linkerenkel en rechterheup wat stijf aan te voelen; ik heb nog wel een stukje door gelopen, maar om nou te zeggen dat ik lekker heb gelopen: Nee!
Gisterenavond liep het gelukkig wel. Ik koos voor een rondje Katwijk en kreeg op de boulevard van deze badplaats het ultime vakantiegevoel door een prachtig rood gekleurde horizon op deze één-na-langste-dag van het jaar. In 01.40 uur 15 kilometer afgelegd in 3 runs van 30 minuten.

NOODWEER

Poeladvies, Pepijn Wigmans Steltman Watches Wout Ren voor Leven
BNR - 15 juni 2007 07:46
Noodweer zorgt in hele land voor overlast

Tijdens het noodweer van donderdagmiddag en -avond zijn extreme hoeveelheden regen gevallen. Op sommige plaatsen kwam 70 millimeter naar beneden. In Zuid-Holland kreeg de brandweer meer dan 250 meldingen over ondergelopen straten, tunnels, huizen en kelders. Vooral Leiden werd zwaar getroffen. Daar liepen de nodige straten, tunnels en kelders onder.

.... en ondertussen zat ik donderdagavond in looptenue op de bank te wachten op een opklaring om mijn trainingsinspanningen - na de Halve van Leiden - weer op te pakken. Er kwam maar geen einde aan de regen en om half tien met regenjack aan mijn ronde begonnen. Hoewel het met bakken uit de hemel kwam liep best lekker in de regen en ik volbracht ontspannen 7,5 km in 45 minuten. Het enige mindere was een licht kloppende kies die woensdag een wortelkanaalbehandeling had ondergaan.

Aanvankelijk zou ook Andrew -voor het eerst het oplopen van zijn kuitblessure- de loopschoenen weer aantrekken om een rondje in te lopen, maar die zag er vanwege een vingerblessure op de valreep van af. Hij had woensdagavond bijna zijn vingertop eraf gesneden met een vlijmscherp hakmes, en die klopte nog iets te veel om ontspannen een stukje te gaan hollen.

LEIDEN IS OVERWONNEN

Zondagochtend op de fiets naar de burcht waar de lopers voor het Ronald MacDonald Huis zich verzamelen. De startnummers liggen al klaar, koffie thee en sportdrankjes zijn voorhanden evenals trossen bananen voor extra koolhydraten. Het terras van restaurant Het Koetshuis de Burcht stroomt langzaam vol met lopers en supporters. De wedstrijdspanning zorgt voor lange rijen bij de toiletten.
Na een groepsfoto op de trappen van de burcht is het tijd om richting het startvak te gaan. Hiervoor moeten wij helemaal via de Korevaarstraat en de Lange Brug lopen. Onderweg komen wij Nico en Do tegen die de "supportersboot" al aan het bevoorraden zijn op de Steenschuur. De Hoppezakjes zijn helaas niet meer thuis voor een laatste plaspauze, maar gelukkig mogen wij in het keldertje van hun buren de laatste onnodige ballast lozen. Op de Breestraat is het wachten op het startsein. Als het startschot is gevallen komt de meute langzaam op gang. Na ruim 3 minuten passeer ik de startlijn en ben het grootste deel van onze groep al uit het oog verloren.

Op de lammerschans richting Zoeterwoude sluit Yolande zich vanuit het achterveld aan en samen lopen wij in een constant tempo van 10 kilometer per uur naar het 10 kilometerpunt. Alles loopt tot dan toe gesmeerd en dat wordt alleen nog maar beter als wij op de Korte Vliet worden onthaald door de supportersboot waarop - naast schipper Do - ook Wim, Nico, Lou en Pepijn, Marinke, Laurens, de familie Hoppezak & de familie Brom zijn aangemonsterd. Hun aanmoedigingen die galmend over het water de oever bereiken werken beter dan epo en geven mij genoeg energie om de tweede helft door Stevenshof en Hoge Mors te overwinnen. Op het 15 kilometerpunt lopen wij nog steeds rond de 10 kilometer per uur en ik bespreek met Yolande een eventuele versnelling op drie kilometer van de finish, een poging om binnen de twee uur te eindigen. Op het 18 kilometer punt voel ik dat een versnelling er voor mij nog in zit; Yolande ziet er van af. Voor mijn gevoel vlieg ik over de weg en passeer tientallen lopers. Bij de Webster Universiteit zijn de ketelbinkies van de Do-boot aangemeerd en schreeuwen mij zowat over de finish heen. Als ik over de finish kom, staat de klok op 02:01:40 maar ik denk net onder de 2-uur grens te zijn gebleven. Nettotijd is inderdaad 01:58:32. Medaille om de nek, biertje in de hand en felicitaties en knuffels van Lou, Pepijn en andere dierbaren: Het leven is vurrukkuluk! (ook nog dank aan support van Viv & Robbie, Do & Jeroen en natuurlijk Bianca!)
Meer foto's>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Nog meer foto's >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

WEER 6 GRADEN ERBIJ

Die weermannen en -vrouwen kunnen er echt niets van! Hebben zij mij gisteren enorm blij gemaakt met een maximum temperatuur op zondag van 21 graden, vandaag laten ze het kwik al weer oplopen tot 27 graden. Zullen zij mij morgen wel weer verrassen met een temperatuur van 22 graden met flinke bewolking en 60% kans op neerslag om op de ochtend voor de wedstrijd keihard toe te slaan met temperaturen boven de 30 graden zonder een wolkje aan de lucht. Ik bereid mij in ieder geval voor op een bloedhete slijtageslag, dan kan het alleen maar meevallen. En aan alle Krolletjes, Hondjes, Paulusmaatjes en Leurtjes wil ik zeggen: Ga lekker dansen on ice, with the stars, on the air, with a mis(s) maar val ons niet lastig met al jullie nonsense voorspellingen.

ALS JE MOET, DAN MOET JE!

Dinsdagavond tijdens mijn trainingsronde een nieuwe ervaring rijker geworden. Met de Halve van Leiden in het vooruitzicht en de 60 kilometer van vorige week in de benen ging ik voor een rustig rondje van maximaal 8 kilometer. Ik had die avond heerlijk gegeten. Lou had een nieuw pastarecept van Francien gekregen en er werkelijk iets verrukkelijks van gemaakt. Even na negen uur trok ik de de deur achter mij dicht en ging op pad. Na ca. 500 meter kreeg ik zo'n kramp in mijn darmen, dat ik overwoog om naar huis terug te gaan voor een toiletbezoek. Ik was al omgekeerd toen de pijn gelukkig weer wegtrok en ik besloot gewoon mijn rondje voort te zetten. Na een drinkpauze rond de 4,5 kilometer ging het echter helemaal mis: De krampen kwamen in een veelvoud terug. Ik was er van overtuigd dat ik thuis niet onbevlekt ging halen. Wat nu!!?? Ik kan toch moeilijk zonder papier.......en waar dan? De eerste vraag werd door een bovenaardse macht direct beantwoord, want voor mijn voeten lag een geopend zakje papieren zakdoekjes, met - ja wel- nog 3 ongebruikte en bruikbare zakdoekjes er in. De plaats van delict was ook snel gespot. Bij het sciencepark waren bosjes en struiken genoeg. Met aangespannen bovenbenen dribbelde ik naar het groen, gooide mijn drinkgordel in het gras en ging zitten. Wat een opluchting! De laatste kilometers naar huis waren een feest! Nu heb ik deze ervaring de afgelopen dagen met andere lopers gedeeld en wat blijkt, dit fenomeen is hen allen bekend, zelfs regelmatig overkomen, papier of geen papier. Blijkt heel lopend Nederland wild in het taluud te schijten en wij die hondenbezitters maar de schuld geven. Ik hoop persoonlijk dat het bij deze ene keer zal blijven.

WEERVOOSPELLEN IS OOK EN VAK

Gelukkig zitten weervrouwen en -mannen er altijd naast als het een langere periode betreft. De voorspellingen zijn nu bijgesteld tot een maximum temperatuur van 21 graden met wat bewolking enkans op regen. Heel wat beter weer om te lopen dan de eerder voorspelde 26 graden. Wie weet gaan er in de komende dagen nog wat graadjes van af. Let's hope so!

MOEDER, WAT WORDT HET HEET!!!!

De weersvoorspelling voor zondag 10 juni belooft voor ons lopers niet veel goeds. De temperaturen dreigen aanstaande zondag de 25 graden Celcius te overstijgen. Ik vrees dat vele van de duizenden lopers die zich hebben ingeschreven voor Leiden de finish niet zullen gaan halen. De organisatie is zich aan het beraden over het inrichten van drinkposten om de 3 in plaats van 5 kilomter (internationaal voorschrift bij temperaturen boven de 28 graden). Bianca & Sabine hebben al aangeboden met sportdrankjes en andere dorstlessers bij de Stevenbrug te zullen posten. Heerlijk en waarschijnlijk levensreddend zo'n extra privé-drinkpost op ca. 4 kilometer van de finish. Dominique zal met de supportersboot op de Korte Vliet trachten mij bij te houden met zijn tuindersflet en daarna proberen eerder bij het Galgewater en finish te zijn dan ik. Voor wat betreft dat laatste zet ik al mijn geld op Do.

De trainingen van vorige week waren wisselend gelopen. Woensdag ging ik redelijk stuk en voelde mijn benen na 10 kilometer niet goed. Bang voor blessures door overbelasting heb ik uit voorzorg een groot stuk van de laatste 3 kilometer gewandeld. Vrijdag tijdens de gezamelijke duurloop van ruim 16 kilometer ging het weer hartstikke goed. Ondanks dat het boven de 20 graden was liep ik steeds gemakkelijker en had ik aan het einde nog energie over.

Het afgelopen weekend lekker uitgerust; ik had uiteindelijk van vrijdag tot en met vrijdag ruim 60 kilometer in de benen. Vanavond gaan de schoenen weer aan voor een klein, rustig rondje (hoop ik!)