TIJD VLIEGT - ALLEEN IK NOG NIET

Inderdaad, tijd vliegt en ik sukkel er wat achteraan. Ik ben al weer 14 dagen en 4 trainingsrondjes verder. Het lichaam moet duidelijk wennen aan het lopen met hakken; er komen namelijk pijntjes in knieeen en heupen bij, die er in de hakloze periode niet waren. Al met al ben ik niet ontevreden met hoe het nu gaat. De achillespeesblessure lijkt zich iets gestabiliseerd te hebben: Ik heb er veel last van maar het wordt zeker niet erger. 's Ochtends is de enkel vaak wat stijf, maar dat trekt snel weg en met het hardlopen heb ik in de eerste kilometers geen last. De pijn komt pas op als ik teveel moet aanzetten of een te hoog tempo loop. Na een training masseer ik de pijnlijke achillespees met Arniflor-zalf en ook dat lijkt te helpen. De afgelopen 14 dagen 4 keer gelopen: 2 keer ca. 11 kilometer en 2x 14,5 kilometer, waarbij het de ene keer wat beter liep dan de andere. Gisteren liep het fantastisch. In 5x15' 3'p liep ik met gemak het rondje naar de boulevard van Katwijk en vanmorgen nauwelijks problemen met bij het opstaan deze morgen. Jaja, dat geeft de mens weer vertrouwen! Ik heb mij vandaag ook gelijk ingeschreven voor de 30 van Amsterdam Noord op zondag 9 september. Dus dat wordt nog flink wat trainen tijdens de vakantie in Frankrijk.

LOPEN OP HAKJES

Zondag tegen tien uur 's avonds waren temperatuur en luchtvochtigheid nog erg hoog -lastig loopweer dus-, maar ik moest de weg op. Met de nieuwe hakverhogingen in mijn schoenen ging ik om 22.10 de deur uit met het idee om 4x15 Z1 5'P te lopen. Vóór het lopen mijn enkels met wat oefeningen losgemaakt. Natuurlijk was ik gedurende de hele training zeer gefocust op mijn linker achilles; hoe ging die zich houden!? Bij iedere stap was ik ermee bezig, iedere 2 seconde een quickscan van die achillespees. Af en toe had ik wat moeite om het tempo rustig te houden en dat dacht ik onmiddelijk aan mijn achillespees te kunnen voelen: Hoe rustiger het looptempo, hoe lager de belasting, maalde er door mijn hoofd. Om 23.15 was ik weer terug met toch bijna 10 kilometer in de benen. De achillespees heeft deze test prima doorstaan en ook vandaag voelt de achillespees niet slecht; ook de ochtendstijfheid is wel eens erger geweest. Dinsdagavond maar opnieuw een poging wagen. Hopelijk kan ik dan ook de tijd vinden om op een zachtere ondergrond te gaan lopen, wat de belasting ook weer minimaliseert. Misschien het strand al moet je daar ook mee uitkijken, want de kans door bliksem getroffen te worden loopt in Nederland gestaag op. Afgelopen zondag was het weer raak. Op Texel werden 3 strandwandelaars getroffen door inslag waarvan 1 persoon het niet heeft overleefd. Vijf dagen eerder waren 4 wandelaars bij de beroemde molens van Kinderdijk door inslag getroffen. Dan maar een wat hardere ondergrond!

SPORTARTS

Vanmorgen gebeld met de afdeling sportgeneeskunde van Rijnland Ziekenhuis. Er was gelukkig een afspraak uitgevallen en ik kon direct langskomen voor een zgn. blessureconsult. Verhaal gedaan, oefeningen doorgelopen en pezen gecheckt. Conclusie: Een Achillespees-tendinopathie veroorzaakt door overbelasting. Bij deze aandoening bestaat er een irritatie van het peesweefsel 2-3 cm boven de aanhechting op het hielbeen. Op die plek zit een verdikking die pijnlijk aanvoelt als je erin knijpt. Herstel hiervan duurt zeker weken, zo niet maanden.

Gezien de doelstelling om 4 november New York te lopen is rust en tijd nemen voor herstel in deze fase van de trainingsopbouw geen optie. De sportarts adviseert ondanks de overbelasting om gewoon de kilometers te gaan maken, maar dit te doen met een minimale belasting. Dus, zo min mogelijk interval en tempoversnellingen, zo vlak mogelijk parcoursen lopen en op een zo zacht mogelijke ondergrond, bijvoorbeeld de vloedlijn van het strand. Dit zijn allemaal factoren die de belasting beinvloeden. Ook moet ik mijn excentrische krachtoefeningen opvoeren naar 60 per dag en adviseert hij mij om met viscoheels (inlegzooltjes onder de hak met gelvulling) te gaan lopen. Door deze inlegzooltjes hoeven de achillespezen zich niet maximaal uit te rekken en neemt de belasting af.

Tijdens de oefeningen en het lopen mag achillespees en voet pijn doen; het wordt pas tricky als de pijn blijft in toestand van rust. Als de pees ernstige problemen gaat geven met de normale dagelijkse activiteiten dan bevindt je je op neergaand hellend vlak en zou het lopen van New York wel eens in gevaar kunnen komen.

De schema's van Henk gaan dus overboord: voor mij geen 12'Z2+6'Z3 of 6x6'Z2 of 40'Z3 etc etc, maar uitsluitend nog Z1 of langzamer.

Wij zien wel waar het schip strand; de dood of de gladiolen!

HARDNEKKIG

Van het bezoekje aan de sportschool is het vorige week niet meer gekomen. Maandag 9 juli wel weer begonnen met lopen, heel voorzichtig omdat de achillespees nog niet lekker aanvoelt. In het begin liepen Andrew en ik in een rustig tempo naar Rijnsburg en had ik totaal geen last van de achilles Na een tempoversnelling op de Oegsgeesterweg voelde ik een lichte irritatie, maar dat hinderde het lopen verder niet. Ook twee snelle rondjes door het Bos van Wyckerslooth overleefde de pees redelijk (totaal afstand 09-07-2007: 6,5 km). Donderdag 12 juli het rondje van maandag iets uitgebreid, qua kilometers en qua tempoversnelling en dat was achteraf gezien natuurlijk niet zo verstandig. Na 1,5 kilometer inlopen en wat rekken en strekken ruim 3,5 kilometer door Rijnsburg en over de Oegstgeesterweg in een stevig Z-3 tempo afgelegd. Dat viel vies tegen en deed de achillespees zeker geen goed. Een licht branderig gevoel kwam op in mijn linkerhiel. De laatste 2,5 kilometers -in een zeer rustig tempo gelopen - gingen op zich wel weer, maar thuis de linkervoet meteen in het ijs gezet en daarna goed gemasseerd met Arniflor: Dat voelde pas goed! De vrijdagochtend was de linkerenkel gelukkig niet stijver dan anders, maar toch wil ik dat een expert er even kijkt.

TIJD VOOR EEN BREAK

Maandag na het weekendje weg de training weer opgepikt en 3 rondjes Oegstgeest (ruim 16 kilometer) gelopen in 1:25 uur. In het begin liep het een beetje stram maar door een rustige opbouw liep het steeds beter. De laatste 5 kilometer gingen super binnen de 23 minuten. De woensdag daarop liep het totaal niet. Ik had al twee dagen een wat geirriteerde en overgevoelige linker achillespees en dat speelde tijdens het lopen te veel door mijn hoofd. Wat in je hoofd zit voel je extra en ik ging tijdens de eerste kilometers steeds meer pijntjes voelen in mijn linkervoet. Na 6 kilometer vond ik het best en ben gestopt en naar huis gewandeld. De afgelopen 5 dagen rust genomen en ik wil die rustpauze nog met 5 dagen verlengen. Wellicht dat ik morgen nog wel de sportschool in duik om wat oefeningen te doen en de conditie op peil te houden. Vrijdag 13 juli is de laatste gezamelijke looptraining vóór het zomerreces gepland en dan wil ik weer heel & topfit van de partij zijn.